انواع بازارهای مالی

پشتیبان سایت ۲۱ فروردین ۱۳۹۷ آموزش بورس از صفر ارسال دیدگاه

شاید این مطالب برایتان مفید باشد

انواع بازارهای مالی :

الف : بازار کالا و خدمات
ب: بازار پول
پ: بازار سرمایه

الف – بازار کالا و خدمات :

بازار کالا و خدمات اولین بازار تشکیل شده به وسیله انسان هاست.

در واقع انسان ها در گذشته و حال یاد گرفته اند که محل متشکلی را برای خرید و فروش کالاهای خود داشته باشند و قوانین و عرف حاکم بر این بازار را رعایت کنند.

در بازار کالا در قبال کالا و خدمات ، واحد پولی مورد پذیرش ، به عنوان تسهیل کننده ی معاملات مورد استفاده قرار می گیرد.

در این بازار ارزش هر کالا یا خدمت با مبلغی پول تعریف و عرضه می شود و معمولا معاملات درون این بازار ، تحت مکانیسم های شناخته شده ای صورت می گیرد.

در این بازار کالاها و خدمات به گونه و نوع های مختلفی تقسیم بندی می شوند و هر کدام از آن ها تحت حاکمیت قوانین و عرف خاص پذیرفته شدهء خود مورد معامله قرار می گیرند.

دراین نوع بازار واحد پولی ، به عنوان واسطه معاملات م یتواند در بخش های مختلف بازار به راحتی جابه جا شود و هیچ گونه محدودیتی برای آن وجود ندارد.

در واقع ما می توانیم نقدینگی خود را به راحتی در بخش های مختلف بازار و تحت قوانین آن به گردش دربیاوریم.

ما می توانیم نقدینگی خود را وارد این بازار کرده و به همان راحتی از بازار خارج کنیم.

بازار کالا و خدمات، به دلیل قدمت و به دلیل تامین کنندهء نیازهای کلی انسا نها از وسعت بسیار زیادی برخوردار است.

در این بازار آنچه که ارز کالا و خدمات را تعیین می کند عرضه و تقاضاست.

تقاضا متناسب با نیاز انسان ها تغییر میکند.

در قبال افزایش تقاضا و ثبات عرضه، افزایش قیمت‌ها حادث می‌شود

که امروزه ما آن را به‌ نام تورم می‌شناسیم.

از تورم به عنوان بیماری اقتصاد نام برده می شود و اکثریت و یا بهتر است بگوییم کلیه حکومت ها تلاش می کنند تا تورم را به حداقل ممکن برسانند.

تورم باعث ایجاد شغل های کاذب و کاهش تولید ، یا تمایل به تولید می شود.

به‌همین‌دلیل دولت‌ها و شبکه‌اقتصادی کشورها سعی می‌کنند با ایجاد تعادل بین عرضه‌و تقاضا،تورم را کنترل کنند.

ب- بازار پول
بازار پول ابتدا به جهت نگهداری نقدینگی مردم تشکیل شد و به عنوان یک محل امن برای نگهداری و محافظت از پول در مقابل سرقت از آن تعبیر می شد.

در ابتدا بانک در قبال نگهداری و محافظت از پول مردم از آن ها مبالغی را دریافت می کردند.

اما با گسترده شدن دنیا و مناسبات اقتصادی و ایجاد داد و ستدهای گسترده وظایف و مسئولیت های جدیدی برای بانک ها تعریف شده.

در این زمان ، دولت ها یاد گرفتند که شاید بتوان از بانک ها به عنوان ابزاری برای کاهش تقاضا در بازار کالا و خدمات استفاده کرد.

به همین دلیل شروع به تبلیغ برای جذب نقدینگی مازاد مردم در حساب های بانکی کردند ،

تا به این وسیله حجم نقدینگی در دست مردم را کاهش داده و کنترل نمایند و از سرازیر شدن ناگهانی این حجم عظیم نقدینگی به بازار کالا جلوگیری کنند

و به این طریق، بتوانند تقاضا و نهایتا تورم را در بازار کالا و خدمات کنترل کنند.

از طرف دیگر نقدینگی جمع شده در حساب های بانکی خود م یتوانست به صورت وام و تسهیلات در اختیار بخش های تولیدی جوامع قرار گیرد و تولید را افزایش دهد.

بانک ها در قبال وام و تسهیلات پرداختی به شرک تها و مؤسسات بهره دریافت می کردند و از طرف دیگر به سپرده های مردم نیز بهر های را می پرداختند و مابه التفاوت این دو نرخ بهره به عنوان درآمد بان کها شناخته می شد.

بازار پول تا مدت ها توانست نقش تعادل آفرین بین عرضه و تقاضا در بازار کالا و خدمات را بازی کند تا این که بحث کنترل نقدینگی در بازار پول به میان آمد.

با ایجاد بحران ها مردم به بانک ها هجوم آوردند و نقدینگی حساب های خود را طلب می کردند و در این مقطع و زمان بود که ضعف اصلی بازار پول نمایا نگر شد.

در واقع بازار پول توان لازم برای کنترل و حفظ تعادل بین عرضه و تقاضا در شرایط بحرانی را به طور کامل نداشت.
پس باید راه دیگری یافته و به کار گرفته میشد.

ج- بازار سرمایه

با بروز و شناخت ناتوانی بازار پول در ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضا، با هدف جلوگیری یا کنترل تورم ، بازار سرمایه به عنوان گزینه ای مؤثر در جهت تعادل آفرینی مورد توجه قرار گرفت.

سیاست های مالی و اعتباری در ابتدا بازارهای سرمایه را ایجاد کرد

و مساله ای به نام بورس و سهام به عنوان امری تاثیرگذار جای خود را در زندگی مردم باز کرد

و مردمی که تا آن زمان مازاد نقدینگی خود را در سپرد ههای بانکی نگهداری می کردند، کم کم نحوه سرمایه گذاری در بورس و خرید سهام شرکت های بورسی را یاد گرفتند

و به این ترتیب بازار سرمایه در جامع های انسانی هر روز شناخته تر شد.

در بورس‌اوراق بهادار که نمود بارزی از بازار سرمایه میباشد،سهام و سرمایه شرکت‌ها مورد معامله قرار میگیرد.

این امر باعث میشود که مازاد نقدینگی افراد به جای سرازیر شدن به بازار کالا،به شرکت‌ها سرازیر شده

و باعث تامین مالی شرکت ها شده و در نهایت تولید را افزایش دهد.

تولید بیشتر،عرضه را متعادل‌تر کرده و می‌تواند به تقاضای فزاینده در بازار کالاوخدمات پاسخ داده و مانع تورم شود.

از‌طرف دیگر شرکت به‌یک منبع ارزان قیمت تامین مالی دسترسی داشته درنتیجه،قیمت تمام‌شده محصولاتشان،افزایش‌ناگهانی نخواهد‌داشت.

افراد قبل از خرید سهام شرکتها و در صورت عملکرد مطلوبشان، در سود (زیان) آن ها شریک می شوند.

در نتیجه تقاضا برای خرید سهام شرکت های سودآور هر روز بیشتر می شود

و چرخه رقابت بین شرکت ها برای کسب سود بیشتر و در نتیجه جذب نقدینگی وسیع تر و بیشتر شده

و این رقابت سالم میتواند تمامی گروه های فعال در بازار سرمایه را منتفع سازد.

شرکت ها از منابع مالی ارزان قیمت، منتفع می شوند،

سهام داران در سود شرکت ها شریک می گردند،

شراکت این دو بخش چرخه تولید را به گردش در می آورد

و تولید بیشتر شکوفایی اقتصادی را به همراه خواهد داشت .

اتفاق مهم دیگری که دربازار سرمایه میافتد این‌است که نقدینگی به‌محض ورود به بازار سرمایه،به‌عنوان یک شریک،درگیر بازار گشته

و در مواقع بحرانی،دولتها میتوانند ورود و خروج نقدینگی از این بازار را کاملا تحت سیاستهای خود قرار دهند.

در واقع نقدینگی وارد شده در بازار سرمایه در صورتی می تواند از این بازار خارج شود که جایگزینی داشته باشد و این مهم ، جبران کننده نقص بازار پول است.

چرا که نقدینگی در بازار پول، می توانست هر موقع که مایل باشد و بدون هیچ جایگزینی از بازار پول خارج شده و دولت را در اعمال سیاست های خود بر آن بازار محدود کند.در واقع نگارنده، بازار تعبیر می کند.

در این زندان جذاب ، نقدینگی به انتفاع از نقاط مثبت و « زندان جذاب و زیبای نقدینگی » سرمایه را به سازنده بازار می پردازد و دولت ها نیز این امکان و فرصت را می یابند تا بر این حجم نقدینگی اعمال سیاست کنند و افسارگسیختگی آن را مهار نماید. کاری که شاید در بازارهای دیگر اصلا امکان پذیر نیست و به همین دلیل است که دولت ها و مجموعه های اقتصادی وابسته ، تمایل بسیار زیادی به گسترش و تعمیق بازار سرمایه دارند. در واقع بازار سرمایه نه تنها یک وسیله ، بلکه یک نیاز غیرقابل جایگزین در این مقطع از اقتصاد جهانی است.

نوع دیگر تقسیم بندی بازار ها (بازار های مالی ) بر اساس مدت زمان بدین گونه است :

بازارهای مالی در هر کشوری به دو گروه تقسیم می شود : 1 – بازار پول 2 – بازار سرمایه

همچنین بخوانید : بورس چیست؟ قسمت سوم

بازار پول : در این بازار ابزارهایی داد و ستد می شوند که سررسید آنها حداکثر یک سال است.
بازار سرمایه:در بازار سرمایه ابزارهایی است که سررسید آنها بیشتر از یک سال است وهمچنین ابزارهای بدون سررسید دادوستد می شوند مانند سهام